Jamu

Jamu yaiku obat tradhisional kang bahane saka tuwuhan, upamané saka oyot, godhong, woh, lan kulit kayu sawijining tuwuhan kang kena kanggo nambani warna-warna lelara.^[1] Pèrangan wit-witan mau ana sing diolah kanthi digodhog lan ana uga kang dipangan mentah.^[1] Wong Indonésia wis ngerti jamu nalika pirang-pirang abad kapungkur. Kang sepisanan jamu mung ana ing kupêngan kraton utawa pura, yaiku ing Kasultanan ing Yogyakarta lan Kasunanan ing Surakarta.^[1] Jaman biyèn jamu mung dingerténi ing kalangan kraton lan ora éntuk disebarake ing masarakat njaba kraton.^[1] Nanging kanthi owah ginsiring jaman kang saya suwé saya maju, jamu bisa diajaraké ing masarakat njaba kraton, saéngga masarakat njaba kraton wis akèh kang bisa ngracik jamu dhéwé.^[1] Prastawa iki kang ndadékaké jamu ngrêmbaka lan digawé ora mung wong Indonésia nanging uga payu ing mancanagara.^[1] Kanggoné masarakat Indonésia, jamu iku resép turunan saka leluhur kang kudu dijaga lan dingrêmbakakaké.^[1]

1. ↑ ^{a b c d e f g} [1](dipunundhuh tanggal 31 Maret 2011)